☆⚛ردپاے‌ظهور⚛☆

چه انتظار عجیبی

عزیزِ من، چه غریبی

عجیب تر که چه راحت

نبودنت شده عادت

نه کوششی نه دعایی

فقط نشسته و گوییم:

خدا کند که بیایی

هر چند کمی فرج تمنا کردیم

آقا، ز سر خویش تو را، وا کردیم

شرمنده ولی، خلاصه تر می گویم

با واژه انتظار، بد تا کردیم